Kanıt Şiiri - Burak Ayoğlu

Katillerim,

Hepiniz katilim oldunuz,

İsteyerek ya da istemeden,

Yavaşça öldürdünüz beni,

Kiminiz boğdu,

Kiminiz bıçakladı,

Asıl zoruma giden,

Hiçbirşey yapmadan ölmemi izleyenleriniz,

Bin defa öldüm ben,

Her ölümde acı çektim,

Her ölüm farklı oldu benim için,

Ortada ceset yoksa, katilde yoktur der adaletin kadını,

Öldürdünüz beni kanıt bırakmadan,

Suçlarınız belgelenmiyor işte, mutlu olun,

Ama her ölümde acı çektim ben,

Binlerce kez öldüm,

Boğazladınız beni, nefessiz kaldım,

Çırpındım,

Bıçaklanırken çok hissetmedim o demir parçasını,

Çünkü bıçak acısı hissedilmez derler, ama sıcakken,

En çok hiçbir şey yapmadan can çekişmemi izlemeniz,

En büyük acıyı o anda yaşadım ben, veya hissettim,

Bin defa öldüm,

Hiç bir iz bırakmadan çekip gitmelerinizi hala hatırlıyorum,

Gözlerim kapanırken...

Deniz gören bir tepe istiyorum,

Yeşil,yemyeşil,

Başımda taşa gerek yok,

Kuşlar için ayakucuma biraz su koyun yeter,

Belki bir kavak olmalı,

Biraz uzağımda,

Yaprakları gür ve yeşil,

Mavi bir gökyüzü hatırladığım çocukluğumdan,

Hayallerim, hatıralarım, çekip gidiyor usulca,

Dizimdeki yara,

İlk aşkım,

Yediğim yumruk bakkalın oğlundan,

Katillerim hatırlayın beni,

Denizi gören bir tepedeyim artık,

Kavak gür ve yemyeşil,

Yakınımda...