Kanış Şiiri - Zeki Çelik

Aşkın deryasına sürüklenerek,
Şarkılar,türküler çaldırıyorsun.
Duygusal aleme körüklenerek,
Kendini daima andırıyorsun.

Cilveler,nazların en son boyutta,
Beynimi o yöne kaydırıyorsun.
Tahriki sırrını öne koyupta,
Erişilmez biri sandırıyorsun.

Cimrilik yönünde hat safhadadır,
Sadece birini kaldırıyorsun.
Zayıf damarlarım da voltadadır,
Tadımlık diyerek bandırıyorsun.

Nedense esirlik hoşuma gider,
İçimi dışarı sündürüyorsun.
Zevkine katılan bedeli öder,
Hararet içinde yandırıyorsun.

Gönül sarayına mekan kurmuşsun,
Kapıda bekletip donduruyorsun.
İsabet ettirip kalpten vurmuşsun,
Şairi Zeki'yi kandırıyorsun.