Kanımı Damlata Damlata Giderim

Sen ''Güneşin hiç doğmayacağına inanmak''
Ne demektir bilir misin?
Gündüzlerin hep karanlık,
Işıklar acıtır gözlerini...

Sensizliğe dayanacağıma inanıyorsan,
Gelme rüyalarıma istemem.
Aşkımın birgün,biryerde biteceğini bilsem,
Dayanırdım belki kalp sızılarıma.
Kurduğum dünya yaşanmaz halde.
Çünkü sen vardın bütün hayallerde.
Hep derdin seninim,seninleyim diye
Şimdi ne değişti de
Bakmaz oldun gözlerimin içine.
Ne değişti söylesene!
''Sen'' desen,
Sevmeye kıyamaz haldeyim.
''Kalbin'' desen,
Sevgiye en yakın yerdeyim.
''Gözlerin'' desen,
Senden kaçamaz mıhlanır yüreğine.
''Sevgin'' desen,
Kalbimin en derin yerinde.
O halde ne değişti söylesene!
Gecelerim nöbette geçer.
Bütün ayrılık hikayelerinde,
Kendini başrol seçer.
Gecem gündüzüm birbirine girer.
Dayanamaz oldu artık sevgine hasret kalbim.
Kaldıramaz halde artık tüm acı sözlerini.
Ne derlerse desinler kimseler dolduramaz artık,
Yüreğimdeki ''en özel yerini.''
Bir gece kapına gelirim,
Bir kez daha haykırırım
İçimin sensiz nasıl yandığını.
Ateşi seni de beni de yakar o an...

Ama dersen ki;

''Sevmeyi bildiği gibi,
Seven istenmediği zaman
Gitmesini de bilmeli''

Kalbimi söker atarım önüne,
Kanımı damlata damlata
Giderim sen hiç merak etme!