Kanımdasın... Şiiri - Yüksel Dayanç

KANIMDASIN...

Kanımdasın! ..
Koynumda hasretin,
Nefesinin sıcaklığı var çöl rüzgarlarında...
Öyle susuzum ki yokluğunda,
Sönmek bilmez, dağ yangını gibisin içimde,
Görse içimdeki ateşi o yangın,
Yakmaktan vazgeçer...

Suskunluğum!
Yuva yaptığı zirvesinden dağların,
Uçuşurken eteklerine doğru,
Kıyametin sesi gibi...
Hayalin!
Dağıtmıyor içimdeki sensizliği.
Yürümüyor geceler göğsümden.
Kopartmıyor zincirini sevdalı kördüğüm,
Gecenin şefaati azametinde,
Sevdasını sütünden veren annenin,
Kanı, canı, hesapsız sevgisi gibi,
Sevdamsın...

Gecenin soğuğunda, buz tutsa beynim
Yağmur, sel olup götürse de sesimi,
Tutamasa da bir kalemi,
Taşıyamasa da bir ekmeği
Üşüyen ellerim.
Sevdasını sütünde taşıyan annenin,
Kan ve can’ında buluşmak kadar,
Sevdamsın...

Terki-diyar topraklar,
Seni gönlüme getirdiğinden beri,
Zırhını giyinmiş ayrılıklar kadar,
Hüzün topları yağar üstüme.
Sensiz hallerimde,

Nefesini çöl rüzgarlarından beklerken,
Gözlerimin körlüğü dünyadan kopar...
Öyle kopar ki ışıklar geceden,
Görünenler kördüğüm,
Görmek istediklerimin hepsine senin adını veririm.

Seni gördüğümde,
Uzaklara taşıyamadığım,
Kaybettiğim,
Ne kadar sevdiğim varsa,
Hepsini görmüş gibi olurum...

Yüksel DAYANÇ
03.30
11.03.2014 / Köln / ALMANYA