Kanıma Dokunuyor Şiiri - Sadullah Celik

Sessiz bir çığlık gibi bu şehirden
Gidiyorsun, beni hiç düşünmeden
Gönlüme indirdiğin depremlerden
Arta kalmak, kanıma dokunuyor.

Ürkek bir güvercin sükunetinde
Kaybettim seni tutku denizinde
Dertlerden serencam bu serüvende
Yalnız kalmak, kanıma dokunuyor.

Aldın götürdün neyin varsa benden
Hayalini silemedim içimden
Bir heyelan sonrası mazimizden
Sana bakmak, kanıma dokunuyor.

Aynı tonlarda buluşan renklerden
Almışız şevki, gündelik zevklerden
Cadde cadde geçtiğimiz her yerden
Seni sormak, kanıma dokunuyor.

Özüm yıkanır bir güz yağmurunda
Gece dinlenir toprak kokusunda
Sensizliği vurduğum yokuşlarda
Cansız kalmak, kanıma dokunuyor.