Kanım Kaynadı Şiiri - Süleyman Saylan

KANIM KAYNADI

Göçmen kuşlar gibi gezgin yüreğim
(göçmen kuşlar gibi özgür yüreğim)
Çılgınca çarpıyor, kökten oynadı.
Bu son demlerimde artık güleyim;
(bu son demlerimde sensin tüneğim ;)
Isındım sana ben, kanım kaynadı.

Sahipsiz geçen o yitik yıllarım
Boşa akıp gitmiş, ona yanarım.
(boşa uçup gitmiş, ona yanarım.)
Bir tatlı hatıra kalsa, anarım...
Isındım sana ben, kanım kaynadı.

Çıplak düşlerimde gördüğüm rüya,
(senli düşlerimde gördüğüm rüya,)
Renklendi seninle, bambaşka dünya.
(can buldu seninle, bambaşka dünya.)
Eskitip atmıştım aşkları güya...
(eskiciye sattım aşkları güya...)
Isındım sana ben, kanım kaynadı.

Vazgeçmek zor artık, yangınım sana,
(vazgeçmem zor artık, ben yandım sana,)
Gönül rızasıyla aldandım sana,
Yorgun yüreğimle uzandım sana...
Isındım sana ben, kanım kaynadı.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 12.05.1993 saat: 22.30 (Şarkı sözü olabilir.)