Kanım da gölge Şiiri - Nazım Ercan

Yeni bir gün daha
Dünden arttırdığım yaşamdan arta kalanı
Isıtıp yedim bu gün….

Yıldızlara dalmış bir çift göz
Açıldı;
Ağlar bir titremeyle uyandığım sabahtın
Sen;
Ben;
Ve
Bir çift gölgenin içinde oynaştığı
Bir yıldırımdık ikimiz
Ve cüceler

Yedincisiydim ben bazen en tembeli
Kaç rüyadır yaşıyorum aynı masalı
Belki de;
Belki de;
Kim bilir cevabını?

Gene de tek kalan ben
Bir de dünden arta kalmış
Bir avuç yaşam

Bir şahan’ı izliyor yüreğim
Sökme avuntusundaki şafak
Küstah gündüze bırakıyor yerini
Saçma sapan bir aydınlığın yok ettiği;
Gölge, ben, şahan, sen ve cüceler
Kim bilir?
Belki de;

Sorular bekleye dursun gene artık bir yaşam
Gene de ben
İlle de cevaplar
İlle de sorular
Biz;
Hepimiz

Bilir misin gölgelerin ömrünü?
Bir gün bilirsen
Beni de bildiğin gündür
Yaşamın soluklandığı yerde koştuğum
Bir gölge içimde
Diğeri yanımda

Kim yaşamak ister ki artakalmış bir yaşamı
Ben:gölge, şahan,sen, ve cüceler.