Kanı mürekkep eyledik kaleme...

çakalın uğultusu kesti kelamımı,
sonsuz bir öfkeye kapıldı Kurt.
benden iletti ona selamımı;
vazgeçilmezdi asla bu yurt...

Kurt'un olduğu yerde yok çakala yer.
Hakk yanımızdadır, kanımız şanlı...
sen yeter ki gönlün hakkını ver,
bu toprak kadar kaleminde kanlı.

kanı mürekkep eyledik kaleme,
gönlümüzü verdik Vatan'a Din'e...
O'na dökülür, yürekten her kelime,
el sürdürmeyiz Vatan'a Din'e...

bir kalem kırılır da giderse eğer,
yerine bir kalem doğar bu topraktan...
biri el değecek olursa, yanar seher,
ölüm fermanı çıkar bu topraktan...

bu mübarek toprağa can verenler,
hey gidi hey şimdi neredeler!
korkmadan ömür fidanını serenler,
hey gidi hey şimdi neredeler!

biz evladıyız bu yüce vatanın,
kaybetme dirayetini, dik dur...
unutma yaptıklarını atanın,
yiğidim, ayağını yere sağlam vur!

kurban olurum böyle Vatan’a Din’e,
laf ettirmez Ahmed Hakk’ın verdiğine...
dileğim layık olmak bu Vatan’a Din’e,
selam olsun bu vatanın yiğitlerine...

(10 ocak 2008 Ahmet Ali Dikmen Edirne)