Kanı Emilen Masumiyet

Ağlamalıymışım

Kana boyanan her gülüşe,

Uykusuzluğumu karanlığın pençesine bırakan güneşe,

Hüzün şarkısıyla yakamozlanan yıldızlara,

Yanmaya, yakmaya,

Sana, bana…

Ağlamalıymışım

Ağlamalıymışsın

Esrik bakışlarına neslimizin

Solgun ve paslı hayallerine,

Sıktıkça kin akan kalplerine,

Vefasızlığa, azimsizliğe,

Sana, bana, onlara…

Ağlamalıymışsın

Ağlamalıymış

Papatyalar nazlı yapraklarıyla,

Mor saçlarıyla menekşeler,

Erguvanlar boyun eğerek,

Kana bulanmış bahçelerde

Zulme, acımasızlığa,

Sana, bana, onlara, bize…

Ağlamalıymış

Açmıyorsa leylaklar yüzlerinde yetim çocukların,

Uçurtmalar uçmuyorsa çocuk kalplerinde,

Ağlıyorsa güller bülbülün hasretiyle,

İnsanlık unutulduysa, sahillerde

Ağlamalıydım, ağlamalıydın, ağlamalıydı…

Çocuklar gülene kadar,

Güvende hissedene kadar kızların,

Çöplerden beslenen kalmayana,

Müjdenin yiğitleri filiz verene kadar,

Dua dua yepyeni bahara,

Ağlamalıyız, ağlamalısınız, ağlamalılar.

Unutma ey dost!

Toprağa içirmeden gözyaşlarımızı,

Kanı emilecek masumiyetin…