Kanı Deli Gönül Şiiri - Tunahan Ermihan

Keşfedilmemiş heyecanlarda yüzerken
Gönül denilen akıllanmaz çocuk
Masum yalanlarla avutuluyor
Yâr denilen yüzü maskeli teni makyajlı
Sevda köpükleri tarafından
Her seferinde adı anılmakta sona kalmış
Analarımızın yüreğindeki masum sevda zerresi sanırken
Gönül, içine girdiğinde anlıyor
Menfaatlerin kucağında yatan
Ve çoktan ölmüş olanın aşk olduğunu
İşte o andan sonra her şeyin
Masumane yalanlardan çok öte
Bir aldatmaca, hain bir pusu
Ve kalp kırıklıklarıyla dolu koca bir yalan olduğunu
Adını düşünüyor gönül denilen kırıklıkların arasında
Adını adının yanına yazıyor
Adın adı oluyor ama
Adının adın olmadığını anlıyor
Anlıyor ve vazgeçiyor kanı deli gönül
Bundan sonrası içe dönük sevdalarda
Hayatın akışına kapılmış
Belki aslını unutmuş
Ve hatta içten içe çürümüş
Bir yok oluşa gidiyor