Kanı Çeken Yürek

Kanı çeken yürek kocaman sevda
Vücuduma ayak,
Yürüten
Bir dönek sevgili gibi değil içimdeki deniz
Balıklarım mülkiyetsiz,
Didişmesiz

Ferhatlar ölümüneydi
Kendinde miydi?
Her biri bıçaklayıp yüreğini,
Kuytu kuyularına çekildi
Sağır karanlıklara yürüdü “ruhum”
Doyurmak için karnını
Aç bir kartalın ağzına girdi “kuşum”
Tenimden sızan ter,
Yara ve çirkin suratlı düş gezgincileri
Boşluğa verilen boş paket
ve zaman hediyesi
ederi
Yangın!
İssiz alevin harı…
İstersen git dünya ötesine
Tenimi bırak
Yüreğimi asla
Ama mümkünse vücuduma “yürekten ayak”
Kaçırma sınırları tekmelenmiş
Ve on iki ay sevda ikliminde gözlerini
Bırakma ellerimi
Yüreğimi,
asla.