Dün akşam düştü mevsimin ilk gözyaşları.
Kaderime bir bıçak saplayıp,
kesip atamazsam bu kangren sevdayı,
bir başka bahara yeşertemem kırık dallarımı.
Bir cümlenle tekrar ayağa kaldırabilecekken,
bu umarsız hastayı,
Sessizliğinle tabutumun üstüne seriyorsun,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta