Dün akşam düştü mevsimin ilk gözyaşları.
Kaderime bir bıçak saplayıp,
kesip atamazsam bu kangren sevdayı,
bir başka bahara yeşertemem kırık dallarımı.
Bir cümlenle tekrar ayağa kaldırabilecekken,
bu umarsız hastayı,
Sessizliğinle tabutumun üstüne seriyorsun,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta