Kendi çıplaklığını unutan bir deniz ışıltısı olurdu vakit
Ateşle dansa kalkan yüreklerin bordasında
Bütün tanrılar ölüme yanıt ararken,
Zincir baklalarından ayrılırdı, utangaç
Kendi torbamızda ucuz bir şanstık
Göz açıp kapayıncaya kadar eskiyen gündü aşk
Dermansız dizlerimize sokulan ağrıca
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
özlemleri sıralarken yokluğuna tespih tanesi gibi bir bir
kutlarım
namık cem
Seni özlediğim anlarda
Derinliği hesaplanamamış gözlerinde
Puşt bakışlı gecenin fahişe ezgileriydi an
Aldatılarla sarılırdık nefesimize,
Tutunurduk az önce kuşların tünediği dallara
Dudağımız içten içe kanar,
Yılgın raksında sarılışlarımızla bedenlerimizi titretirdik…
tebrikler kaleminize yüreğinize sağlık kutluyorum şiir tadında kalın... 10 puan diyorum..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta