Kangren Aşk ve Firar Şiiri - Elif Pınar

Yüzünün yüzüme yaklaştığı yerde
Koptu kıyamet,
Son buldu cesaretsiz ölü gidişi
Son buldu kaygılar yağmur sesinde.
Şimdi bir dağı yüklenir gibi,
Şimdi külü ateşe veriyor gibi,
Akıl ırmağına döktüm çeyizimi.
Ve sandıklar dolusu ümit kuruttum.
Seninle başladı sele yolculuk.
Bir deliliğin ortak failiydik.
Sussam,çatlayacaktı nefesim orta yerinden.
Susmasam, ihanet zindanında zincirlenirdik.
Bir kızıl ateş küreydin yoluma düşen,
Bazen aşk sunağında şah-ı maran
Bu hileli ortaklık sürüklenişinde
Küçüleceğini biliyordum tüm yolların.
Biliyordum küskün bulutların çekileceğini,
Kendi göğümden her seferinde.
Ama gecikmişti bir kez
Uyaran rüzgar.
O vakit koptu kıyamet.
Yüzünün yüzüme değdiği yerde