Kangren Şiiri - Önder Karaçay

Küresel dünyanın uydusu
Olduğu günden bu yana
Damarları kesiliyor Anadolu’nun

Esiyor hamaset rüzgarı
Ekseni kaymış inanç sömürüsü eşliğinde

Yurttaşlık bilinci yıpratılırken
Aldırış etmeyenlere
Tarih dersini veriyor

Yıkıcılık virüsü bulaşmış
Kin ve nefret ile aşılanmış
Eski uşaklar/
Yeni uşaklığa soyunmuş kuşaklar
Birlikte iş başındalar

Beyhude bir çaba içerisindeler

"Yıkanken/yıkılacaklar"

Avuntusuz kalmışlığın izleri
İğretilik ve kopuş üretirken
Sinikleşen korkunun ifadesi
Kendini yüze vuruyor

Vatanı ve toprağı yağmalanmış insanlar
İşe yaramaz atlar gibi yılkıya bırakılmışlar

Başları öne eğik
Korkuyla ! bakıyorlar

Yaşamda karşılığı olmayan duygular da var
Güncelliğini koruyor, geleceği kaybetme kaygısı

Av mevsiminin sonu yaklaşıyor
Ağrılarımız daha da artacak

Tarihin sahnesinde bir gerçek
Daha kendini tekerrür ediyor

"Yaşamın talan edilmesine razı
Sömürgeyle tarumar olan toplumlar
Geçmişle bağını koparır
Geleceği de kaybeder"

Bir asır önce kangrene dönmüş yarasını
Kesip atan asalet, günü geldiğinde
Bu illeti tekrar yenecek

Önder Karaçay