Kangal Şiiri - Muammer Yalçın

Hasretinle bir zaman yüreğimi kavurdum
Sende anılarım var mazilere savurdum
Ulaşa bağlansam da sen benim ata yurdum
Gençliğimin geçmişi dünü sendedir kangal

Biz seni çok özledik dedik dostlar nidelim
Sitemkar Bekir alim dedi haydin gidelim
Nerenden başlayalım nerenden meth edelim
Güzelliğin aynından bini sendedir kangal

Senin çoban köpeğin tüm dünyada nam salmış
Avrupa Amerika hatta Afrika almış
Nedir çakallar kurtlar arslanlara emsalmiş
Sadakat timsalinin ünü sendedir kangal

Ağaların konağı muhteşem haneleri
Bire yirmi beş veren başakta daneleri
Derdiment aşık seyyid ruhsati nameleri
Aşıkların dilinde konu sendedir kangal

Belediye başkanım konuk sever birisi
Ettiğin misafirler başka ilden yarısı
Gerçi konu kangalsa angaryadır gerisi
Misafirperverliğin şanı sendedir kangal

Yaylalarında otlar koyunun taplıcası
Şifa verir dünyaya yılanlı kaplıcası
Az biledir sana bu övgümün toplucası
Yalçınımın sanki bir yanı sendedir kangal