O benim gülüşümdür dibinde oturduğun
Uzaktan türkü çığır serin tutsun gölgemi
Gün döndü gömleğini kaptığı gibi güneş
Yorgunluk, yüreğinden uçmak geçen bir gemi.
Gözlerine değmeden eğilip geçiyorum
Ellerinden tuttuğum yerden başlıyor bahar
Beyaz susuş teninde kanaviçe kırları
Kimseye söylemeyin, bunun da öncesi var.
Bir başına kuğuydu suyu hatme oturmuş
İncelen dal ucuna bel veren bir patika
Salıvermiş kendini saçlarından aşağıya
Ne de tez döndü dünya, ne çabuk bir afrika.
O gün bugündür böyle adından taşan meyve
Lügatte yer bulamaz taşın üstünde göynür
Der ki içimden bir ses, sen hep öyle yalın kal
Yol ne kadar çekse de durduk yerde ölünür.
Kayıt Tarihi : 3.7.2011 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şu dize bile tek başına kocaman bir şiir...
"Ellerinden tuttuğum yerden başlıyor bahar"
Kutluyorum şairi...
Bu arada merhaba on yıl sonra döndük :))
kullanmışsınız
hem teşbih olmalı
ve hemde bir konuyu
anlatmalı, bir mısra
diğer mısraların hem gözü
ve hem kulağı olmalı.
İnanın çok keyf aldım
TEBRİKLERİMİ SUNAR
MUHABBETLERİMLE SELAM
EDERİM.
TÜM YORUMLAR (4)