Kandulisa Şiiri - İbrahim Durmuş

öbek öbek
devedikeni gibisin
----- güze doğru
bir yanın sarı
--- tüm sıcaklığıyla
öbür yanın kara
--- zifiri gecelerin ıslaklığıyla

mavi çimenlerde
öbek öbek
devedikeni gibisin
kaç bin yıldan beri
---- suskun kandulisa

sen hiç kar kovuğunda saklanmadın
soluk cılız yaprakların olmadı
topuk otların da
gel-git çiçekleri açmadı saçlarında
--- yarı beline kadar ıslak
----- çırçıplak
------ sımsıcak kandulisa

eski bir geminin yuvarlak yekesine sarılıyken
en sevileni kucaklamış gibi
--------- gönül verdim sana

öyle ıssız
öyle yalnızdın ki
eskiyi depreştirdin
---- yürekte sızı

geleceği
bitimli dünyayı
--- oyalanmayı
---- oyalanmayı

(ege, 06.01.1987)