Kandırma Beni Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Kâğıda maviden umman eyledim
Bir uçtan bir uca bir yürek çizdi
Yumruğum göğsüme amman eyledim
Neden bilmem bir avuç gözyaşı sızdı

Bir yanda hakîkat bir yanda zâhir
Hangi yöne dönsem karanlıktayım
Ardımda geçmişim önümde zâhir
Gerisin geride yarenlikteyim

Şaşırdım ben miyim bu hâle varan
Hey yavrum hey! dedimi neydin ne oldun
Sâbiyken ar yedin, onmadı yaran
Halbu ki bir zaman arsıza yoldun

Ağladım, birtek söz çıkmadı benden
Demek ki dilsiz de yaşanır imiş
Yaktı ateş hâlâ bıkmadı benden
Yıllarca intikam kuşanır imiş

Umudum dağlarda, dağlar gök gibi
Doruktan sel ile indirme beni
Ayhan'da acılar saçak kök gibi
Yeşermez değil mi, kandırma beni