Ne giderken bıraktığın karanlıklar umrumda
Ne de kaybolan yıllara acıyorum zamanın kıskacında
Söylediğin bütün acı sözler kulağımdan erimiş bir kurşun gibi geçmedi.
Adını sayıklamadım acıyla
Ardından öylece bakakalmadım ağlamaklı
Resimlerine bakarak avutmadım gönlümü
Göz pınarlarım kurumadı sana ağlamaktan
Bir acı hasret değildi içime serpilen
Ve adını anmıyorum,geceler boyu seni düşünmüyorum
İşte yokluğunda ben kendimi böyle kandırıyorum,kandırıyorum.
Kayıt Tarihi : 22.11.2008 01:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Beşir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/22/kandiriyorum-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!