Uyandım rüyadan çok uzun
Orada sanki sen yoktun
Uzaktaydın, soğumuştu hasretin de
Hemen özleyiverdim o hasreti sızıyı kalbimde
Yalancı bir anı gibiydi, seni sevmek
Süslü sözlerimle kendimi kandırmak
Sensizliğe teslim olmuştum rüyamda
Orada yoktun ruhum
Gidince ışığım, ne yaptım bilmedim
Çünkü ben sana kalbimi verdim
Şarkılar dinlerdim senin adına
Söyleyemezdim ki, boğazım düğümlenirdi
O acı tatlı his geldi geri, şimdi tekrar yanıyorum
Yağmurlar hasta etmiyor uyandığımdan beri
Kalbim eriyor, mum gibi içime akıyor
Söyle sevgilim, bu ayıklığa beni neden sürükledin?
Kayıt Tarihi : 15.8.2024 03:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yazdıktan sonra iki üç defa tekrardan okudum sonra anladım, iki senelik şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!