Kandırdın Güzel Şiiri - Abbas Paksoy

Sen de, aşk’ımı koydun yaya.
Kandırdın beni, bir tek hay’a.
Sevmedim, seni, doya doya.
Düşürdün beni, dil’e güzel.

Hayallerimde, bir sen vardın.
Vardın gittin, elleri sardın.
Kalbimi soldurmaksa, derdin.
Muradına, erdin mi güzel.

Akıyor, göz’ümün yaş’ları.
Karışık, uykumun düş’leri,
Azaptır, sevginin işleri.
Sen ettin, beni böyle güzel.

Bir gün gelir, sevgi senide satar.
Kaldırıp, bir köşe’ye atar.
Senin, hayallerin de batar.
Anlarsın o zaman, sen güzel.

Gece’lerin, hiç sabah olmaz.
Beklersin ama, yârin gelmez.
Elin sevdiği, seni sarmaz.
Paksoy gibi, olursun güzel.