Kandırdın Beni Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Abarta abarta, aşklarını anlatırken
Kızgın ateşlerde yandırdın beni
Çok güzel aşkım diye övünürken
Asılsız sözlerle kandırdın beni

Ben o acı yılların korunda yandım
Dilinden dökülen zehirle avu landım
Her konuşanı doğru söyler sandım
Bir dönme dolaba bindirdin beni

Hep içime attım derdi tasayı
Tellerim titredi çaldım niyazı
Derdinden kaçarken oldum tazı
Başka diyarlarda yeldirdin beni

Aşkmış sevdaymış hepsi talan oldu
Yalanla başladı, yalanla son buldu
Ellerde çiçek açarken, bir benimki soldu
Mayıs ayazında dondurdu beni

Terk eder giderim, bende bu illeri
Sen kucakla sar mutlu günlerini
Bir daha ne ara ne sor, nede gör beni
Yalan sözlerinle kandırdın beni