Kandırdın Şiiri - Fahri Bulut

KANDIRDIN
Bu nasıl bir sevda, bu nasıl sevgi,
Neden beni aşkım diye kandırdın.
Daha az yakardı canımı yergi,
Niye beni sevdam diye kandırdın.

Seni ilk görende döndüm şaşkına,
Baktım çok yakışmış ak ele kına.
Görmedim dünya da böyle bir suna,
Neden beni aşkım diye kandırdın.

Hizmetçin yapsaydın çıkmazdı gıkım,
Kurban eyleseydin verirdim çakım,
Sevmek ve sevilmek benim de hakkım,
Niye beni canım diye kandırdın.

Kurban olduğumla söze başlardım,
Yüzün yere düşse dilim suçlardım,
Bir kem gözü baksa döner haşlardım,
Neden beni şansım diye kandırdın.

Dert ortağım ettim dertler paylaştım,
Gönül kapılarım ilk sana aştım,
Talihime küstüm, şansıma şaştım,
Niye beni hanım diye kandırdın.

Rızazade, bir tek sana diz çöktü,
Ayak izlerine onca gül dikti,
Aşkım sözlerine gözyaşı döktü,
Neden beni şanım diye kandırdın.
Niye beni canım diye kandırdın.
Neden beni hanım diye kandırdın.
10.03.2021
Fahri Bulut Rızazade