Kandırdık Şiiri - Celal Işık

De, yarim hangi gün yar olduk bize,
Sevgi diye kendimizi kandırdık,
Yazık oldu ay canım ikimize,
Sevda diye kendimizi kandırdık.

Böyle imiş şu örf ile töremiz,
Beşik kertmesi ezeli yaramız,
Zarardır aşksız sevdasız ömrümüz,
Töre diye kendimizi kandırdık.

Her ağacın özünde olur kurdu,
Her yiğidin gönlünde güzel derdi,
Sevmeden evlenen bir gün mü gördü,
Alem için kendimizi kandırdık.

Celal derki yaşadık mı canım biz,
Ne zaman güldük dünyada ikimiz,
Şu iki mutsuz çocukta meyvemiz,
Evlat diye kendimizi kandırdık.