Gönül gülüstan ım,yaprak dökerken,
Beni bir gül ile kandıramazsın.
Şu yüreğim,alev,alev yanarken,
Öyle bir su serpip,söndüremezsin.
Canımın Cananı,gitti bir kere,
Sürgünüm el oldum, doğduğum yere,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta