Kapat gözlerini , hisset soyut benliğini.
Kaybetmiş varlık sebebini, dul kalmış kadın gibi.
Hatırla sanki sonsuzcasına yaşadığın geçmişini.
Mahsul vakti tarlası yanan çiftçi gibi.
Aç gözlerini , gördün mü fani dünyanın renksiz dertlerini.
Evdeki açlara ekmek götüremeyen baba gibi.
Hisset geçmişten daha iyi olacak sandığın geleceğini.
Fırtınaya sürdüğünü bilmeyen denizci gibi.
Gör bu dünyanın bitmeyen dertlerini.
Kandır kendini , uçurum sonlu yolu koşarak.
Kandır kendini , topraktan geldiğini unutarak
Ve unut atmış yaşında öleceğini
Sonsuz sandığın ömrün biteceğini.
Kayıt Tarihi : 15.12.2017 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!