Güz güneşi usuldan terkediyor gökleri
Dik yokuşu toz duman akşamüstü Kandilli
Parmaklıklı bahçede tunç sarısı yapraklar
Yaprakları kucaklar, gözü nemli topraklar.
Yankılanır odamda martıların çığlığı
Rüzgârlara karışır dev çınarın ıslığı
Boğaz sanki kudurmuş, kurşun rengi dalgalar
Dalgaların üstünde haykırışır vapurlar.
Yamaçlarda o kekik, suda yosun kokusu
Krizantem sarısı gurupta, gül kurusu
Akşam olur sularda damla damla kızıllar
Kızılları karalar gece ile siyahlar.
Ölüm mü bu sessizlik, uykuda mı Kandilli?
Gelmez artık yokuştan beklenen ayak sesi
Mazi sisli perdeyi yırtar gibi aralar
Aralanan perdeden bir çift yaşlı göz bakar.
Kayıt Tarihi : 19.11.2013 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!