“Kandil duası” Şiiri - Celal Çetin

Dua güzel, hoş gelmek de
Kulağa.
Süsler duayı, gecede Vicdan.
Mevla bilir, kabul olacak duayı.
Bizler, Âminleri desek de.

Geceden sonradır sabah.
Erken gelmez, geceyi beklesek
Yıldızlarla süslesek de.
Bu gecenin hatırına, Yunus
Olalım.
Olamıyorsak, bari taklit edelim.

Her nesneyi, bir bilelim, birden
Bilelim.
Mevla’yı karşılıksız, korkusuz,
Âlemi yarattığı için sevelim.
Beni anlayacak, kaç kişi var?
Bakın böyle benim duam;

ALLAH’IM, seni övdüğün
Cennet İçin, Seviyorsam, beni
Cennetine koyma.
Seni, ödül için sevenler var,
Amenna.
Yanmaktan korkup, sana kul
Oluyorsam,
Korkudan Seviyorsam,
Zatını,
Kahharsın, beni kahret YARAB.
Cehennem korkusundan,
Sevenler var,
Amenna.

Ateşine pervane oldum, ya Rab,
Yandım aşkınla, benliğimi
Unuttum.
Sana rap toldum.
Beni bana bırak, Ya Rab,
Ben kendimi sana bıraktım.
Biz bize geldik, bizi bizden kim
sorar? (02.05.2014)