Kandil Bağı Şiiri - Fahrettin Selçik

Kandil lambası ile başlar hayatım,
Yağ kabı ve yağ fitilidir yapısı,
Geçmişin,eğitime açılan kapısı,
Çıktığım bu yolda değişir yaşam.

Ardından mum geldi geçti,
İlimle,imkanlar gelişti,
Gaz lambasından,elektriğe geçildi,
Hayat başkalaştı,tümüyle değişti,

Bu değişim insanları kesmedi,
Elektrik konfor ve imkanları yetmedi,
Keşif ve icatlar sürdü,bitmedi,
Elektronik çağ geldi,benim dedi.

Teknoloji ilerliyor,insanlar geriliyor,
Vatandaşlarda sinirler geriliyor,
Anarşi doğdu,hayvanlık beliriyor,
Kandil dağına operasyon düzenleniyor.

Ne oldu gelişen dünya sana,
İki ayaklılar,insan olduğunuzu hatırlasana,
Büyük anlamlı kelimedir İNSAN,
Küçük beyninle bunu bir anlasan.

Uçağı kaçırmak,insanları öldürmek aldı,
Bu sebeple yoklanıyor aşağılanıyoruz,
İNSAN olanlar, bundan utanıyoruz,
Çıkardık ayakkabı,kemer,götte bir don kaldı,

Bunun adına ne dersiniz,siz koyunuz,
Bu ulaşılan durumu nefretle kınıyoruz,
Bu yaşam bitsin,normale dönmeyi diliyoruz,
Biz İNSAN lar bunu istiyor ve bekliyoruz.