eskiden diyorum,
o neydi?..
hayırlara vesileydi kandiller,
sevdiğimize mesaj atmak için bir bahaneydi!..
büyüklerin ellerinden yükselirdi dualar,
küçüklerin gözlerinden...
küçük kandil simitleriyle çıkılırdı,
büyük günah denizlerinden!..
şadırvandaki musluktan huzur akardı,
camideki mahyadan...
saraydaki kralın farkı kalmazdı o gün,
çiftlikteki kâhyadan!..
kandil,
yine eski kandil de...
gördüklerim farklı şeyler şimdi,
duyduklarım farklı dilde!..
sahi,
kaçımız barıştı bugün küstüğü kişilerle?..
kaçımız dünyanın öbür ucundaki hastaların çığlığını dinledi?..
kaçımız saf tuttu bir çocukla?..
kaçımız incittiği karıncalar için af diledi?..
kaçımız barışa dair birkaç kelam etti?..
kaçımız bir yoksula yemek söyledi?..
hıh,
insan bir hayır yapar,
insan bir selam eder!..
kopyala,
tüm kişiler,
gönder!..
Kayıt Tarihi : 21.3.2020 18:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!