Kandil Şiiri - Selami Karabulut

KANDİL

“ölüm gelecek gözleri gözlerin olacak”
Cesere Pavese

ne mi kalır yalnızlığına yakıştıramadığın benden
soydum kalbini, uzanıp hırsızlama baktım
ne tenimde soğuyan buğu ne de alnımda göveren dal
yoktum, kaçırdığın bakışlarında: tanıdım kendimi
bana senden kaldı dudaklarımı ısırarak gizlediğim gülüş
anladım: ücranda yaktığın bir dilek kandiliydim
çözüldü giz, dağıldı gözlerimizi kamaşan büyü
sözü akçe bildiğim pazarda bir kez daha aldandım
sarraf olan tanır beni, baş döndürücü hızla dolandığım
bu atlasın yabancısıyım artık, ki buraya kadarmış
şükran ağzıyla okunan dualarla bulduğum teselli
anımsatsın sana çılgınlığımı koparıp sunduğum dilim

kimseler duymadı, sen de anlamadın zaten
intiharda çocuk, aşkta delinin biriydim