Kandil Şiiri - Mehmet İnanç Şengüneş

Maviyken daha gökyüzü,

Güneş uyanmadan hemen evvel,

Henüz annem başlamamışken hayır duasına,

Bir gün öncenin tozunu toprağını taşıyan camlara kumrular üşüşmeden,

Rüya misafir,ruh bedende yokken,

Omuzlarımda kandiller ben bir canımı daha uğurlarım.

Sınarken rüzgar güçünü odamın pervazlarında,

Ay baş uçuma konduğunda,

Yalandan da olsa unuttuğumda seni,

Beyaz bir kağıda sığındığımda,

Sözcükler ağır,susmak zorken,

Omuzlarımda kandiller ben bir canımı daha uğularım…