Kandık Şiiri - Furkan Berke Can

Saplıyor beni daha derinine bir kara batak
Ahu zümrüt bu gözlerin hoş serabına kandık

Ellerimi havaya kaldırmışım bir tabip dalı ararım
Eyvah ki ne eyvah! Dermanın tabipte olduğuna kandık

Çekiyor cehennem misali içine her saniye beni
Cahilmişiz, cehennemi daha önce yaşamamamıza kandık

Feryat figan yüksekçe, biçare bağırır durur dilim
Dilimden çıkanların bize çözüm olacağına kandık

Sarmalanmış bacaklarım, ihanete uğramışım
Gençliğimize, gücümüze kuvvetimize kandık

Yükseliyor mu çamur yoksa ben mi alçalmaktayım
O çok güvendiğimiz aklımıza, mantığımıza kandık

Giriyor her nefes teneffüsümde çamurlar içime
Batmaz, alçalmaz, yutmaz çamurlar bizi sandık

Sandık ki ne sandık
Biz hep en güvendiklerimize kandık