etten kemikten acıyım
damarlarım dolanmış yaşamın vidalarına
bir yangın mavisinden kendimi damıttım
artık başka gösteriyor ayna
hediyelerimden bana kalan bunalım
oysa çok şey olmak isterken sana
hep yokluğunla bakıştım
yalnız yürüyorum yalınayak bir mayın tarlasına
kalbim kalbine bir tılsım
belki de önceden gölgem gölgene aşina
nefesinin nemine kadar açım
bu kadar arsız olduğum için kızma bana
soluduğumuz hava bizi etti astım
nefesimizi birbirimizden alamadık kana kana
bedenin bedenime bir yıldırım
tutuşurken çılgıncasına
bu hayhuyda aklımı oynattım
hastalandım girmek için karantinana
anılar yüreğimin depreminde sadece bir yığılım
sızlar dururum aptalcasına
geri dön her kelimen ateşime yatırım
kül ederken beni harlarım seni inadına
yokken sen sancı girer aklıma kıvrım kıvrım
uyuyamıyorum sesin yokken var kabuslar uykumda düşmancısına
öldürmeyelim birbirimizi yalvarırım
sevelim çokça sevişelim akılsızcasına
aşkıma yapma soykırım
yapabiliriz bir devrim kalbimizde ayrılık adına
Kayıt Tarihi : 12.3.2023 00:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ah sen de mi shair oldun, datlım :)
biraz daha çaba, az biraz...
kutlarım,
TÜM YORUMLAR (1)