Kanca Şiiri - Orhun Kalyoncu

Damarlarımdaydı
Buram buram akan
Fitil fitil burnumdan getiren
Ve hep sorardım
İçine düştüğümüz ontolojik durumu.
Tekrar tekrar sarardım
İnerdim ve inerdim
Bilinçaltıma,
Aslında dediğim hapis hayatıma.
Çığlıklardı belki de kurtarıcım
Ardı arkası kesilmeyen vuslatlarım
İçinde yaşattığım sol yanım
Dermiş gibi atardım daima.
Ten tene vardı oysa ki
Ellerimizin değdiği
Gözlerimizin birleştiği
Tene yaradı!
Tanrı ile hesaplaşacağım
Artık
İle başlayan dizelerle
Hem de
En dolusundan
Anlatacağım
Sorgularımı
Siyahı, griyi
Ama en önemlisini
Özütünü.
Kağıtlara dökeceğim
Boşluklarımı
Çukurlarımı
Akıl almaz oyunlarımı
Rahatlayacağım en sonunda
Bir iç çekeceğim,
Tanrı’nın verdiği
Güzide,
Parlak,
Ve bir o kadar kıvamında
Yeni seni
Yeni Beni
Aslında,
Yeni zirvemizi
Tasvir ettiğimiz
O içi renk dolu
Fırtınayı,
Tatlı, edepsiz
Kanca’yı