Utanç Şiiri - İsmail Sağır

....UTANÇ
Maksadımız hakir görmek değildir,
Kimi insanlardan utanıyorum.
Sanmayın ki yozdur belki cahildir,
Kimi insanlardan utanıyorum.

Gözlemleriz halkı, beyi, ağayı
Sokaklara salsam ayı, boğayı
Kirletmezler insan kadar doğayı,
Kimi insanlardan utanıyorum.

Haramla dolduran poşet bohçayı,
Küfürle kirleten dili, lehçeyi
Gezince parkları, bağı, bahçeyi
Kimi insanlardan utanıyorum.

Tehlike saçıyor kırık şişeler,
Piknik alanları karın eşeler,
Girilemez halde kuytu köşeler,
Kimi insanlardan utanıyorum.

Atık belli eder asaletini,
Okul bitirmiyor cehaletini,
Görünce caminin tuvaletini,
Kimi insanlardan utanıyorum.

İçi altın dolu verseniz küpü,
Sağırozan atmaz yerlere çöpü,
İllaki yemek mi gerekir copu,
Kimi insanlardan utanıyorum.
....................Şair: İsmail SAĞIR