Bir cerahat misali, fışkırıyor deştikçe
Her vuruşta neşteri; azar, kanayan yaram
Anılardan süzülüp, kan damlası düştükçe;
Yüreğimin özüne, sızar kanayan yaram...
İnler, duydukça gökler; feryad ü figanımı
Kızıllaşan kirpiğim, gösterir hicranımı
Tellerine nakşedip, resmeder her ânımı
Esrarlı pıhtıları, bozar kanayan yaram...
Sonra eğilir başım, sessiz boynum bükülür
Ciğerlerimden kopup, parça parça sökülür
Buğulu gözlerimden, kalemime dökülür
Ruhumun Kitabı'na, yazar kanayan yaram...
01.01.2003 - 04.25, Münih
Mustafa Engin KaratayKayıt Tarihi : 1.1.2003 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (17)