Sonunu düşünen insan,
Olamazmış kahraman..
Var mıdır acaba şu koca dünyada,
Bu yalana aldanmayan
Bir akıllı insan…
Öteyi düşünmeye ne hacet
Gün gelip dönünce devran,
Bulmayacak mı ki bizi
Alnımızda yazan…
Kim bu ateşi yakan
Hangi aklın hizmetçisi
Kardeş kılığında
Kardeşi kardeşe vurduran…
Bu yara hepimizin
Az ötemizde alkışlanan…
Durma bir kaynıyor,
Sanki nimet değil de dünya,
Kan kaynatan, kap kara bir kazan…
Bağdatlar var içimde kanayan
Analar ve çocuklar
Kucaklarında oyuncaktan bombalar taşıyan…
İnsanlar var, huzuru arayan…
İnsanlar,
İnsanı insan olmaktan utandıran…
İnsancıklar sonra
Mutluluğu,
Başkalarının mutsuzluğunda arayan…
Varsın sonunu düşünmeyen olmasın kahraman,
Bir zamanlar kahramandı,
Bak şu beyaz taşın
Şu mübarek toprağın
Şu ötedeki uçsuz semanın altında
Sessizce uzanan….
Kelkit - 2008
Selim SevenKayıt Tarihi : 30.8.2008 03:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!