Kanayan Yanım Şiiri - İsmet Şengül

Bir yanım darma dağınık,
Bir yanımsa zalim elinde.
Bir yanım durgun ve sakin,
Bir yanımsa fırtınalar içince.

Dolarım evlerden içeri,
Umut olur bir yanım.
Gece rüzgarıyla eserim,
Ay ışığı olur bir yanım.

Pencerelerde sızar evlere,
Çocukların uykulu gözlerinde.
Büyüklerin ellerinden öper,
Işık olurum yorgun bakışlarında.

Aydınlık olurum düşüncelerinde
hayallerinde.
Bir yanım küskün hayata,
Bir yanımsa ipin ucunda.
Bir yanım ölüm mahkumu,
Umudu tükenmiş yolun sonunda.

Bakışlarım körelmiş gözlerimde,
Gülüşlerim alınmış yüzlerimde,
Dermanım kalmamış dizlerimde,
Canımsa dar boğazda.

Geleceğim yar yolunda,
Sorgusuz sabahlara dönük
yüzüm.
Yargısız infazlara gider
ömrüm
Tükenmişim ooy tükenmişim,
Dar ağacında kalır ömrüm,
Düşmüşüm ben düşmüşüm
can pazarına,
Ben ki yarınsız bir geceyim,
Ay ışımaz güneş doğmaz
dünyama
Ben bitişi olmayan bir heceyim,
Mısralarım tamamlanıp
bir sonu olmaz,
Söylesene sence ben neyim.
Varlığım da yokluğum da kimsenin
umrunda olmaz.
Ben fırtınasız bir dağım,
Ne karlı başım, ne tipi nede
dumanım
tüter
başımda.
Kuş uçmaz kervan geçmez
bir han'ım
Kapanmış kapısı sonsuza
kadar
Bir yanım var ki hasat yeli,
Kuruyan ömrüm dibine düşer,
Bir yanımsa bahar seli,
Akar çağın çağın yokluğa
düşer.
Bir yanım var ki deli öfkeli,
Çünki dökülen emekler
ucuza gider.
Alın teri göz seli,
Haraç mezatlarda bir hiçe
gider.

Tarih: 24.03.2009
Sabah 07.30
İZMİR