bir zamanlar, hep ağız dolusu gülen
şeker yiyebilen çocuklar, umuda koş
bayramlık, şenlik, neşeli çığlık yerine
acıyla büyüyen öksüz yiğitler, bir hoş
bir ekmek, bir gezi; bu kanayan şehir
ve elvanlar ölür-elvan elvan yükü gelir
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Şiiristan'da umut ve ütopya yaşatılıyor, yeniden...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta