Kanayan Toy Şiiri - Dursun Özden 3

kanayan toy

ortalık savaş alanı, ceset torbaları talanı
taraftar yalanı, çocuk eli namluya sarıldı

kıran kırana ölüm-zelzele anı-ay sallandı
o aşkın fayı kaydı-herkes birbirine darıldı

obaya kıran girdi, göğü kuran salgın, sırdı
kan gölü o köyde, camı değil, canları kırdı

boyun eğmediler, gönüllü dik başlar dirildi
çocuklar öldü-aşk gözümden gönlüme aktı

o bin çiçekli erenler dağı-tam ortadan yarıldı
‘bu kadar kalabalık arasında, insanı bulasın’

o anda-kim kimi gammazladı-kim kime sarıldı?
gelin kızın bedeli gülsarı-güzel at-doru yılkı tay

onu yakalayıp getiren yanay, o at hırsızı karay
geliyor düğün alayı ve akay, damatlık tek aday

şiir oku-sevi yayı gerildi ve göçkün turnalar aldı
ey yarenler! o yanık otağa, toy-oy zamanı vardı

şiir alayı yolda, düğün-bayram-şenlik, köyde toy
kam zamanı-kayın ağacı-kayınana, oy anam oy!

ıssıkgöl'den van’a-karagöl’e, manas'tan gılgamış’a
kopuz-sipsi-saz ve sözde yaşayan-o ulu göç çığlığı

aksakal derviş sofrası sebil, o toyun konuğu kaşgarlı
mahmud'u ata bil, o yaşayan zengin türk dili sancağı.

dursun özden