Kanayan Memleket Şiiri - Mustafa Orhan D ...

Varlık ne, yokluk ne,
Kimdir bunu diyecek?
Bir zelzele gelecek,
Bunu, bunu kimler bilecek?

Kahraman şehirlerim,
Yok olup da gittiler,
Toz bulutu doğdu,
Güzel atlara bindiler…

Yavrularım, analarım,
Bacılarım, gardaşlarım.
Yeğenlerim, bibilerim,
Kim bilir nice’ydiler?

Felaket bu bizi vuran,
Ne mümkün engel olan,
Sınav bu, ağır olan,
Dua ile geçilecek.

Kolum bir şehirde kaldı,
Bacağım bilmem nerde?
Anasız babasız yavrum,
Ne bilem atan nerde?

Şimdi toprağı sıksam,
Her yanda şehit kanı,
Bastığım toprak gayrı,
Canımın, cananın yurdu.

Maraşta kaldı kalbim,
Onca şehirde yüreğim,
Kanıyorken memleketim,
Umut olup yürüyeceğim.

Bir millet ağlıyor şimdi,
Çoluk çocuk çağlıyor şimdi,
Çığlıklar yırtıyor göğü,
Birlik olup dirileceğim.

Gözyaşları sel olup,
Feryatlar ağıt olup,
Bu acı bir ders olup,
Vatan olup kalkacağım.

Bir Maraş’lı kaldıkça,
Maraş bize mezar olmaz.
Öyle kalkar ki ayağa,
Düşmana gülizâr olmaz.
( 12.02.2023 )