KANAYAN GECE
Hayat durgun ırmak serin bir nehir
Yürür düşe kalka kendi halince
Sevdalar yürekte kanayan volkan
Güneş değdi gözden dökülür gece
Koca bir yanardağ kaynıyor özde
Volkan mı dökülen izi var yüzde
Türküler tutuşup yandıkça sazda
Kendi yüreğine çekilir gece
Solmuş bir gül benden yar sana kalan
Yıllardır şu ömrüm edildi talan
Vurguni de bir gün olacak yalan
Ben gidersem belki yıkılır gece
Kayıt Tarihi : 5.2.2006 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!