Kanayan bir dudak papatya

Sussam cihana yayılır isyanım
Her dilden bir sözcük silinse
Ve dudaktan bir dil
O zaman kurur dudaklar öpüşmez kimse
Kuruyan her dudaktan ince ince kanarım
Çatlarsa dudağın belki sana da ulaşırım

En bilge kitap gibi açılır yaprakları
Geç kalmış bir papatyanın
Her yaprağında kaybolmuş bir dil beyazı
Her yaprağı bir başka acı soluk
Defalarca gezmişliğim vardır dudakları
Görmüşlüğüm yoktur böyle yokluk

Sussan cihana yayılır bu sonbahar
Kışı bekleyerek geçer ucu kopmuş ayrılık
Susmak yapıştıkça yaprak döker dudaklar
Konuşma umudu ince ince kanar
Dökülür kelimeler çatlayınca dudağın
Belki o zaman bana da ulaşırsın

Vur kendini ey sünepe gurur
Değmesin zalim eli bu çim kokulu sevdaya
Sen de kaç saklan küçük kız papatyalara
Onlardan olursun bir mayıs ayında
Her yaprağında beyaz bir dil kaybolur
Sonra bir yalan satarsın bana belki gerçek olur

23 Mart 2007 / Gaziantep