Kolum kanadım kırık
Dalından düşmüş kuş misali,
Yokluğun sanki ayrılık…
Ayrılık;
Kelepçe vurdu ellerime
Koca bir yalnızlığa mahkum etti,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yüreğim titriyor,
İçim yanıyor
Yüzüme ateş basıyor
Yüzüm kırmızı aşkından...
Kalbim hızla atıyor
Nabzım zorluyor damarlarımı
Ayaklarım taşıyamıyor bedenimi
Dile geliyor yüreğim,
Aşk diyor,
Aşk bu kıp kırmızı...
SEVİNCE BÖLE SEVİLIYOR AŞKTAN YÜREKLER KIRMIZI, AMA NEDENSE AŞK GENELDE AŞKINI HAKETMEYENLERI SEVİYOR...aşk aynı zamanda kendını bılmektır, karşılıklı saygıyla, tutkuyu, sevdayı sevgiye dönüştürebilmektir...dönüşüm yaşanmayıncada bitiyor malesef sonrasında şiirlerde kalıyor sevgili sessiz çığlıklar, yorumlarınız için tşk ederim, belli ki sizinde aşka yüreğiniz kırgın, kırgın aşklar yaşamamanız dileğiyle saygılar
Kırgın düşlerimden uzak, kırgın kalbimi hayalinle avutuyorum. Kimbilir kaç zaman geçti sensiz, sayamadığım... Senden uzak, sesinden uzak... Gözyaşlarım akarken sessizce yanaklarımdan, onları bile sevdim, çünkü onlar sana aitti. Seni kaç gece döktüm gözlerimden bilmem, sayamadım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta