Kanayan Aşk Şiiri - Nur Ulusoy

Kanayan Aşk

Ellerimi açtım,
Avuçlarıma dökülen
Gül yapraklarını
Kokla!
Gül kokuyor rüzgarlarım…

Ayyuka çıkan seslerle
Elimde bir martı çığlığı
Bütün hazinem hayallerim

Kilim nakışı gibi işledim
Sevdayı dize dize şiire
Bütün hayalim kalemim de

Yorgun bedenimi taşıyan ayaklarım
Son yolculuğuna çıkmakta
Okyanus sularında, yorgunluklarım

Arındırmaktı ruhları günahlarından
Ummana dönüşen karmaşadan
Artık ruhlarımız maviliklerde

Hayalleri acıtır mı insanı?
Bak! Ellerim kan içinde,
Oysa bir avuç mavilikle,
Gökyüzü istemiştim.
Gül(dü) gökyüzü dikenleri!

Rüyalar gerçek olur mu?
Bak! Ellerimde ellerin,
Bu sen misin,hayal misin?
Bırak! orda kalsın,dokunma
Büyü bu bozulmasın…

Ruhları azat et artık!
Esaretleri bitsin.
İzle(me) gözyaşlarını,
Bırak, aşk için aksın.
Gelme artık düşüme,
Gül(ün) artık bitkin! ...