KANAYAKLIDIR ANALAR
Kanayaklıdır
Anadolu kadını
Şekerin tuzu tattığı bayramlarda
Bayramlık dokur sabisine oklavalarla
Senit dizlerinde ufuklar açıp
Tüpsüz akşamlarda
Zümrütsüz anka kuşudur
Ocak başında
Kendi külünü yoğuran türkü türkü
Ay olur kendini süzer
Ak tülbentten
Millenmiş gecelerde
Karaborsa sabahlarda marşandiz
Kimi kırlangıç kuşlukta uçuşan burçak tarlalarına
Kimi rızkının peşinde kesik birer baş römork dolusu
Azıklar akşamdan kalma yürek
Kimi başakçı gün batımlarında
Paslanan bir makinedir bedenler
Su olur büker toprağı kıvrım kıvrım
Cemrelere fısıldanır hayra karşı gelen rüyalar
Göçülür turnaların ak kanadında
Türküden türküye dağlarla
Çalı bülbülleridir on gram
Kına kına tutuşur akşam
Hüznün ve sevincin zülfünde
Uzak bir düştür pamuk prenses
Umutlar çoğalır çeyiz sandıklarında
Anadolu emerken geceyi
Göğün göğüslerinden yıldız yıldız
Anadır Kül Kaplan’ı
Serer nehirlerin yatağını
Emzirip ceylanları koynunda
Nice Kül Kaplan’ı
Kendi öyküsünün yamaçlarında
Ürkek ceylan edasıyla çıldırıp
Oğul cesetlerine dokunan siren sesleriyle
Kara kış kara kış
Kimi boğazlanır ketum bir gecede
Akrep döşeğinde töre töre
Kan damlar ana sütü kadar ak topraklara
Toprak ağlar
Ana ana
Her mevsim çiçektir
Solan düşleri saksılarda
Bitkin avuçlarında tahta kıymıkları rızk kapılarının
Kimi mahpus
Kimi mülteci
Kimi emanet huzur evlerinde
Esefle ölümü bekleyen
Düş derer topraktan
Terkisinde bebelerle
Gün doğar
Elif olur
Terkisinde mermilerle
Koşar çıplak ayakla
Şu cephe senin bu cephe benim
Kurşun yağmurları altında
Boş ol denir
Boş olup düşer yuvadan
Kimi direk yetim yuvalarında
Kimi nikahlısı törenin
Tevhittir iskeletleri yerçekimli bir türküde
Düşerler toprağa şahitsiz
Sessiz ve yürekten çekilen tekbirlerle
Çürürler uzun kavak yelleriyle
Bir ağıt kalır uzun ninnilerden geriye
Kül kedisidir
Küller kedisidir
Kendi masalının ortasında uykusu kaçan
Direnir diş tırnak
Veremli bir yaşamın avuçlarında
Çileyle İmtihandır
Kanayaklıya ömür
Ana(dolu) gibi yar
Bağdat gibi diyar
Ana(dolu) gibi çilekeş
Bahtı...ah...!
Bağdat....
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 01:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her şiirin bir buğulu bir atmosferi vardır elbet.Bu şiirin atmosferi başta kendi annem olmak üzere tüm anadolu kadınlarının bende derin izleri vardır ve hepsi ruhuma ırmak gibi kendi izlerini ve emeklerini kazımışlardır..varlıkları bölünmüştür hep ve edimleri ve adımları sanki kasıtlı bir imge bırakmaya yöneliktir.geçim dirlik-hüzün ve sevinç arasında mekik dokurlarken çoğu için aşk bir lükstür artık.....
![Hasan Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/21/kanayaklidir-analar.jpg)
Adı üzerinde Anadolu...
KUTLARIM
TÜM YORUMLAR (1)