Kanatsız Şahin Şiiri - Fatih Yiğit

Kanatsız bir şahinim uçurummun kenarın da...
umudunu bir yuvada saklamış hayata kör bakan yanlızlıkla
dostlarını itirdikten sonra tanışan ben...

Adım şahin ama kanadım yok uçamıyorum gök yüzünde süzülüp asalet çığlıkları atamıyorum.

söyleyin ben niye yaşıyorum ki ben göklere aidim sevincim hüznüm hayatım hep orda.
Bu dünyaya kanatsız gelmek tek benım kadermmiydi
yoksa bu kader tombalasında büyük ikramıye banamı çıktı.

İsyanım neden kanadım yok neden uçamıyorum kardeşlerim kanatlandı gökyüzünde süzülüyor baan nisbet yapar gibi avına mermi gibi iniyor...
bense onları seyretmek ten ve kendimi kahretmekten başka bir sey yapamıyorum.

kaderimde varmış kuş olup kanatsız olmak...