Bir gün amaçsız ve gayesiz dolaşırken ormanda
Nerden bilecktimki amansız ve çaresiz bir aşka düşeceğimi
Bakınırken etrafıma seyrederken doğa harikasını
Bir çıtırdı duydum çalıların arasında bakındım
Aman Allahım o da neydi hiç böyle bir güzellik olamazdı
O kadar ömrümde rastlamamıştım onun gibisine
Sessizce dolaşıyor çiçekleri kokluyordu
Masum ve bembeyaz bir güzellikti o kantları ayrı bir ahenk
Bir ara göz göze geldik korkup kaçmak istedi
Dur dedim benden sana zarar gelmez
Bir süre öyle kala kaldık obana ben ona bakıyordum
Sen insansın gitmem gerek dedi oysa o bir melekti
Gitmesen biraz daha kalsan olmazmı dedim
Ama dedi lütfen dedim biraz daha
Beni kırmadı bir az daha kaldı o bembeyaz ellerine
Ellerimi uzattım hiç bir meleğin ellerini tutmamış ve
Gözlerine böyle derinden bakmamaıştım
Duramadım ben sana aşık oldum dedim
Gönlüm sana aktı eğer gidersen bu ömür son bulur dedim
O.... ama ben bir meleğim dedi
Durdu ey insan bende seni sevdim inan aşık oldum
Deddim Allaha dua edelim birlikte insan ol benim için
Ama dedi kabul olurmu belki olur dedim
Bu aşkın ateşini alevlendirende o değilmi dedim
Bu gönüllere düşüren o dur dedim
Dua ettik el ele göz göze ve
Bir ses bir tek şartla insan olursun kanatların insanoğlunda kalacak
Kabul ettik ve kanatlarını bana verdi ve insan oldu
O gün bu gündür benim kanatsız meleğimdir
Kayıt Tarihi : 25.5.2009 13:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir temmuz ayında tanıdım onu ve ömrümün gerçek anlamının ne olduğunu öğreti bana yer yüzünde sanmıyorum ki onun gibi kanatsız bir melek olsun o benim canım o benim herşeyim oldu onsuz bile nefes alamıyorum sevgisi ve aşkı öyle büyükki yanımda bile olmadığında göğsümdeki ateş beni benden alıp götürüyor sev sevki insan olduğunu hatırla aşık ol alki kalbinin olduğunu hatırla
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!